Nutrijenti u potocima, jezerima i akumulacijama Severne Amerike i Evrope u najvećoj meri dospevaju iz tačkastih izvora. Ti izvori su znatno unapređeni (Welch, 1992), što je dovelo da se kvalitet vode u nekim jezerima poboljša, zbog tretmana voda u kojima su nutrijenti. Za veliki broj jezera, ne-tačkasti ili difuzni izvori unosa nutrijenata, bilo da su unutrašnji ili spoljašnji, su podjednako važni kao i tačkasti izvori unosa nutrijenata. Ove izvore je teško proceniti i kontrolisati (Line at al., 1999), pa se kvalitet vode u mnogim jezerima ne može brzo poboljšati nakon preusmeravanja ili tretmana od tačkastih izvora.
Gradske i poljoprivredne aktivnosti i njihovi produkti su najznačajniji difuzni izvori nutrijenata i mulja koji preko potoka i reka dospevaju do jezera i akumulacije. Na ovaj način unos nutrijenata se povećava, produkcija hrane raste, a nerazvijena zemljišta su isušena, iskrčena i bez nutrijenata. Jezera i akumulacije kao rezultat povećanog unosa nutrijenata imaju povećanu produktivnost.
Poljoprivreda je osnovni difuzni izvor unosa nutrijenata kroz eroziju zemljišta bogatog nutrijentima, kao i stočarstvo, gde se koristi dosta slatke vode (Novotny, 1999). Zahtevi za povećanjem poljoprivrednih prinosa primenom ćubriva dovelo je do nagomilavanja i viška nutrijenata u zemljištu. Na primer, u SAD u toku jedne godine u proseku se javlja višak od 26 kg fosfora po hekteru. U Evropi, u proseku se javlja višak fosfora u nekim područjim čak i 50 kg po hekteru (Holadnija), dok je u većini slučajeva 17 kg po hekteru na površina pod njivama, i 24 kg po hektaru na površinama gde se poljoprivreda bazira na mlekarstvu (Haygarth, 1997).
Erozija tla je osnovni mehanizam koji dovodi do transporta nutrijenata i uspostavljanje plitke obalske zone bogate nutijentima, koji pospešuju rast makrofita. Vode koje ispiraju polja, posebno ona koja su nađubrena, imaju velike količine fosfora, koji ispiranjem veoma lako dospeva do površinskih voda jezera i akumulacija. Osim toga, defekacijom jedne krave (18-20 ljudi) unos fosfora je povećan, pa se u odvodnim vodama klanica javlja koncentracija od 300 mg/L (nasuprot 5 mg/L koji se nalaze u ispusnim vodama kanalizacije) (Novotny, 1999).
Vode koje otiču iz grada, iako sadrže manje nutrijenata nego one sa poljoprivrednih polja, još su jedan od bitnih izvora nutrijenata koji dospevaju u slatke vode. Međutim, i kod urbanih i poljoprivrednih voda protok je brži nego kod netretiranih polja, iako sastav i nepropusnost podloge, klima i fiziografija imaju uticaja. U naseljenim područjima, najveće koncentracije fosfora dolaze ispiranjem travnjaka. Iako travnjaci imaju mali obim oticanja voda (bogatih nutrijentima), unos fosfora je relativno ogroman zbog njegove visoke koncentracije u tim vodama. Ulice i parkinzi su kritične izvori, dok su travljaci kritična područja sa velikom zapremniom oticanja (Bannerman et al., 1993). Urbane vode sadrže i bakterije, toksine i mulj (USEPA, 1993).
Preuzeto iz: Restoration and management of lakes and reservoirs. G.Dennis Cooke, Eugene B: Welch, Spencer A. Peterson, Stanley A. Nichols. Third edition, 2005. CRC press, Taylor & Francis Group.
